«شاملو» تازه متولد شده

خیلی جالب است. امروز تا کنون (ساعت ده شب به وقت شرقی آمریکا) ۱۲ کلیک بر روی این لینک من که متعلق به حدود ۲۲ ماه پیش است شده. عباراتی که مراجعان محترم را از موتورهای جستجو به وبلاگ من رسانده از این قرار هستند:

صداي احمد شاملو+نازني     ۲ کلیک
روزگار غریبیست نازنین      ۲ کلیک
شباهنگام و صدای شاملو      ۲ کلیک
روزگار غریبیست نازنین      ۲ کلیک
نهان بايد كرد + صداي اح   ۱ کلیک

امروز کل آمار کلیک بر روی این وبلاگ ۱۱۰ تا بوده.

حالا می‌بینید حق دارند نگذارند مردم بروند بر سر مزار شاملو؟ یک وبلاگ معمولی و دور افتاده مثل من در ۲۴ ساعت گذشته حدود ۱۰ درصد از کلیک‌هایش را از پست ۲۲ ماه قبلش در آورده. آنها که وبلاگ دارند می‌دانند چه دنیای پرسرعتی است اینجا. ننویسی و نباشی به سه روز نمی‌کشد مراجعانت به یک پنجم می‌رسند. کسی به پست‌های دو هفته قبلت اصلا رجوع نمی‌کند آنقدر که مطلب تازه در این‌ طرف و آن طرف هست. آرشیو یک وبلاگ چیزی لوکس است چرا که تقریبا هیچ‌گاه گذار کسی به آن نمی‌افتد. کسی وقت ندارد که ببیند فلان وبلاگ‌نویس در بهمان هفته پیش چه گفته و چه نوشته. شوخی نیست بناگاه پستی که ۲۲ ماه پیش نوشتی امروز ۱۰ درصد کلیک‌ت باشد. چرا؟ فقط بخاطر اینکه افتخار داشته‌ام شعر «در این بن‌بست» شاملوی کبیر را در آن آورده‌ام. صدها سایت و وبلاگ می‌توانید پیدا کنید با اشعار شاملو صدها بار شناخته‌شده‌تر از این وبلاگ. اگر بخواهم از تعداد مراجعه‌کنندگان خودم قضاوتی درباره آنها کنم می‌توانم بگویم که شاید هزاران‌ تن امروز به دنبال اشعار شاملو بوده‌اند. چه دارد شعر یک شاعر که اینچنین مردم تشنه‌اش هستند هنوز؟

به میزبانی حتی نام «شاملو» در هرکجای این وبلاگ که اسم شریف و عزیزش رفته مفتخرم (شعرش که بماند)، به اینکه زبان من و زبان او یکی است مفتخرم، به اینکه هموطن «شاملو» هستم مفتخرم، به اینکه مردمم به دنبال «شاملو» هستند مفتخرم. «شاملو» نه مرده و نه خواهد مرد. «شاملو» حتی از قید و بند کاغذ رها شده و با ما در اینجا در دنیای اینترنت است. آن جسم خاکی هیچ نیست. ارزانی همان‌ها که از استخوان‌ پوسیده‌ای هم می‌ترسند. به گمان من «شاملو» تازه متولد شده.